Ruim 2 jaar geleden plaatste ik hier een review over een fotoboek van Saal Digital. Ik was toen heel enthousiast over het resultaat, behalve dat sommige foto’s een gek ruitjespatroon vertoonden. Dik twee jaar later kreeg ik een herkansing aangeboden van Saal. Een mooi moment om eens te kijken of er iets veranderd is!
Software
De software heeft vermoedelijk een kleine update ondergaan. Ik weet het niet zeker, maar vond het nu redelijk intuïtief werken. Ik begon met een blanco boek en kon vrij eenvoudig foto’s centreren, zowel verticaal als horizontaal op de pagina. Wat ik pas na een paar vloeken ontdekte is dat het belangrijk is het vinkje voor ‘enkele pagina’ aan te zetten, anders centreert de software je foto over een spread. Wil je een foto over de hele pagina, dan kies je via rechtsklik voor ‘foto als achtergrond gebruiken’, maar dat kan dan weer alleen voor de hele spread.
De witzige übersetzungen van oorspronkelijk Duitse teksten zitten er leider nog in, je zou zeggen dat die er in dik zwei jaar wel aus gesloopt zouden zijn.
Keuze
Opnieuw koos ik een 28×28 centimeter vierkant boek. Niet alleen biedt dat veel plaats aan grote horizontale en verticale afbeeldingen, het zorgt er ook voor dat het mooi stapelt met mijn vorige boek.
Ik koos een normaal hardcover boek met een matte voorkant en net als vorige keer matte pagina’s. Enerzijds voor het vergelijk, maar vooral omdat ik mat mooier vind dan glans. Je kunt nog kiezen uit high-end mat en art-print papier, beide matter en organischer dan regulier mat papier. Dat had ik in principe mooier gevonden, maar zou geen eerlijk vergelijk opleveren. Let trouwens op dat niet elke soort papier mogelijk is, afhankelijk van de keuze voor een glans, matte of (kunst)leren of linnen cover.
Dit keer geen zwartwit album, maar een met volle kleuren. Na 4 jaar op rij enkele weken in de winter op de Lofoten te hebben verbleven, zat er voldoende kwaliteit in het archief om er een mooi boek van te maken. Dus veel blauw, weidse landschappen en abstracten met fijne details, maar ook volle kleuren van het noorderlicht en behoorlijk wat ruis in die aurora-opnamen. In het vorige boek waren dat de probleemfoto’s, benieuwd hoe het nu uitpakt.
Uiteraard heb ik alle 80 foto’s eerst zorgvuldig op maat gemaakt: 3200 pixels, en soms zelfs 6400 pixels voor een foto die als spread in het boek zou belanden. Op 300ppi kun je tot 27cm printen, en het boek is 28cm per pagina. Met een witte rand om elke foto zit ik dus precies goed. Na het op maat maken heb ik de foto’s perfect verscherpt volgens de methode die ik altijd hanteer en ook adviseer. Zie de gratis video uit mijn tutorialset op Vimeo hier. Het is wat werk maar maakt een enorm verschil in het eindresultaat. Ik zeg doen!
Het Boek
Opnieuw was het boek binnen 5 dagen binnen. In een stevige kartonnen verpakking tref je het boek aan, in een foam hoes. Dit keer geen overbodige plastic folie meer. Top. De cover is prachtig mat en kleurrijk en het boek oogt lijvig en indrukwekkend. 52 pagina’s met best dik papier, het mag er zijn!
De wijze waarop de pagina’s vlak openvallen is nog steeds perfect, foto’s die een spread beslaan blijven zo 100% zichtbaar zonder vervelende goot. De druk is kleurrijk, loeischerp (nogmaals: vergeet je foto’s niet te verscherpen!) en matcht exact met het beeldscherm. Geen dichtlopende schaduwen of uitbijtende hooglichten, geen kleurverschillen. Ik had slechts een handvol foto’s gesoftprooft. Het door Saal geleverde ICC-profiel vertoont in de softproof nauwelijks verschillen en dus heb ik die moeite na een paar tests niet meer genomen.
De matte pagina’s zijn net als vorige keer eerder zijdeglans en reflecteren elk klein beetje licht. Het oogt wel erg fraai, al vind ik volledig mat zelf altijd nog iets mooier. Iets voor volgende keer als ik niet meer hoef te vergelijken.
En heel belangrijk: geen enkel spoor meer van het zo gevreesde wiskundepapier. Terwijl ook in dit boek enkele foto’s zaten die oorspronkelijk best wat ruis bevatten en waar die ruis gewoon is mee verscherpt. De ruis is overigens totaal onzichtbaar in de geprinte foto’s, waarmee is bewezen dat zowel (een deel van de ) verscherping als ruis wegvallen in de structuur van het papier. En dit zijdeglans papier heeft best een aardig reliëf.
Let op: standaard worden ook de binnenkanten van de cover gevuld. Het logo is dermate klein dat 5 euro voor het verwijderen te veel is.
Conclusie
Ik ben blij verrast met deze kleurrijke herkansing. Het boek ziet er, zowel aan de buiten- als binnenkant professioneel, chique en degelijk uit. Een plezier om doorheen te bladeren en je te verbazen over het feit dat je al die foto’s toch echt zelf hebt gemaakt.
Geen enkele tekortkoming dit keer! Of dat te maken heeft met het soort foto’s, of dat er iets is veranderd in de druktechniek zal ik nooit weten. Ik voel er weinig voor het nog eens te proberen met het zwartwit-album, dat is een te dure grap. Maar aanraden kan ik dit boek dus zeker wel.
Volgende keer probeer ik eens het echt matte papier. Het zijdeglans fotopapier is me nog iets te shiny. Al komt dat de volheid van de kleuren weer wel ten goede. Net als in mijn review van de fine-art papieren is ook hier de conclusie dat de papierkeuze sterk afhankelijk is van het soort foto’s in je boek.
Zelf aan de slag met de fotoboeken van Saal Digital kan HIER.