Met ‘het eerste licht’ bedoelen we doorgaans het moment dat de zon boven de horizon piept en het landschap in vuur en vlam zet. Dat zou een dagelijks terugkerend fenomeen moeten zijn en dus niet zo heel bijzonder. 2019 is vooralsnog een ander koekje in dat opzicht. Pas op 14 januari aan het eind van de middag ving ik mijn eigen eerste licht van het jaar. Het was wel meteen fantastisch mooi met een lage zon die een rap wegwaaiende dikke lucht deed ontbranden en zorgde voor absurde kleuren. Voor het overige was het, in elk geval voor mijn gevoel, een zee van vochtig grijs waar we het mee moesten doen. Nu de ban gebroken is lijkt op korte termijn ook de winter diens intrede te gaan doen en kunnen we los met bevroren landschappen en fijne details in het ijs. Zin in!
