Het is twee jaar oorverdovend stil gebleven op deze plek. Dat had diverse oorzaken. Zo hebben we in ons privé-leven te maken gekregen met een enorme tegenslag die veel tijd en en energie kostte, kost en zal blijven kosten. Die tijd en energie gaan uiteraard (ook) van de fotografie af. Bovendien heeft het gebeurde er voor gezorgd dat de fotografie even niet meer zo belangrijk is. Relativeren kun je leren. Maar gelukkig begint het allemaal weer wat te komen en is er weer steeds meer tijd, energie en vooral zin om er op uit te trekken.
De andere reden heeft te maken met de veranderende digitale wereld. Facebook is verleden tijd, Instagram grotendeels achterhaald, en websites zijn al helemaal niet meer van deze eeuw. Voor TikTok ben ik minstens 35 jaar te oud. Moet je een weblog als dit blijven onderhouden, als je weet dat het toch maar door heel weinig mensen wordt gelezen? De vraag stellen is hem beantwoorden, dus de kans is groot dat dit weblog zijn langste tijd heeft gehad.
De website zelf zal wel worden bijgehouden en bijgewerkt, want de informatie die er nu op staat is her en der al flink op leeftijd. Met name het gebrek aan recent beeldmateriaal en informatie over de fotoreizen zijn aan een update toe. Dat krijgt prioriteit.
Tussendoor blijf ik vooral lekker fotograferen en daarin sla ik nieuwe wegen in. Andere locaties, andere onderwerpen, andere lenzen, verfrissend. Wat blijft is de bever. Daar kan ik maar geen afscheid van nemen, ze zijn te leuk om links te laten liggen. Dat portfolio zal wel nooit ‘af’ zijn!
