Nog steeds grijs en grauw buiten. Gisteren was er een kansje op een mogelijk zonnige zonsopkomst voorspeld en omdat ik best wel toe was aan een keertje mooi licht tijdens het fotograferen (laatste keer kan ik me echt niet meer heugen) besloot ik het er op te wagen. Uiteraard was het toch weer nat, winderig en kleurloos. Omdat ik geen plannen voor bepaalde onderwerpen had, kon ik zonder tunnelvisie vrij rondstruinen en stoppen bij alles wat kansrijk was. Niet veel dus. Tot ik bij een door zwijnen gefrequenteerd veldje aan kwam. Tussen het door alle regen flink opgeschoten gras en riet vond ik nog her en der vereeuwigde pootafdrukken van de knorren, stille getuigen van een vroegere schranspartij. Allemaal waren ze gevuld met water, maar slechts op een enkele hadden ijzerbacteriën een fragiel kunstwerk gefabriceerd. Voorzichtig plaatste ik het statief op de laagste stand. De good old 7D en diens 1,6x cropfactor kwamen mooi van pas voor een nog grotere vergroting en abstractie. Zomaar een beetje kleur op een wederom grijze dag. Met dank aan een varkenspoot.
