Waarschijnlijk kan ik de verleiding niet weerstaan om op zoek te gaan naar jonge vosjes. Tijd om belopen bouwen te gaan zoeken dus, de eerste verkenning leverde twee potentiële plekken op. Of ze er ook echt wonen is altijd maar de vraag. Vossen fotograferen kost veel tijd en geduld en dus is het prettig dat de komende periode heel wat vrije dagen op de landelijke agenda staan. Minder prettig is dat het weer dermate matig wordt dat de jonge vosjes helemaal geen zin hebben om buiten te gaan zitten rillen van de kou. Zonnestralen hebben we nodig, die verwarmen de bouw en nodigen het jonge spul uit om hun natte neuzen buiten het hol te steken en de wijde wereld stapje voor stapje te gaan ontdekken. Deze foto kwam ik in het archief van vorig jaar tegen, onbegrijpelijk dat ik die had gemist. Dit was zo’n ochtend waarop alles meezat en om half 8 de buit al binnen was. Ik teken er voor.
