Opnieuw kreeg ik de kans een aanbieder van fotoboeken te testen. Eind vorig jaar kreeg ik een vriendelijke mail van Drukwerknodig.nl of ik interesse had een van hun fotoproducten te testen. In die categorie vielen onder meer behang, dibond, canvas en kalenders. Toen ik de website bezocht viel mijn oog echter op de categorie er naast: boeken. Hoewel deze aanbieder niet specifiek op fotoboeken is gericht, wilde ik die graag eens proberen. En dat mocht.
Aanbod
Zoals de naam van het bedrijf al aangeeft, kun je bij Drukwerknodig terecht voor alles wat je maar wil laten bedrukken. Van wijnverpakkingen tot menukaarten en van banners tot visitekaartjes. Maar dus ook voor typische fotoproducten.
Het aanbod, een breed spectrum aan gangbare fotoproducten
Aangezien de muurruimte in huis inmiddels volledig is opgeslokt, en er wel nog ruimte in de boekenkast was, koos ik er voor een boek te maken. Uit het aanbod sprak alleen een hardcover boek me aan. En dan liefst zo’n mooi grote vierkante van 30×30. Dus ik ging aan de slag.
Een brede keus aan formaten
Software
Heel simpel. Die is er niet. Voor zo’n beetje alle andere producten uit het uitgebreide assortiment is er een online editor beschikbaar. Zo niet voor de boeken. Je moet zelf een drukklare PDF aanleveren. En daarvoor heb je publishing software zoals Adobe Indesign nodig. Die heeft lang niet iedereen tot zijn beschikking, en als je ‘m al wel hebt, is het maar de vraag hoe er mee te werken. Ik heb Indesign op mijn Macbook staan, echter zelden gebruikt en dus onwennig, maar ik besloot de uitdaging aan te gaan.
Heel wat keuzes om te maken!
Eerst maak je op de website een serie keuzes. Enerzijds om te bekijken wat de eindprijs wordt, maar ook om te berekenen hoe dik de rug van je boek wordt. Als uiteindelijk je PDF klaar is doorloop je deze stappen nog een keer om daadwerkelijk te kunnen bestellen.
Drukwerknodig legt in een korte video precies uit welke stappen je moet doorlopen om tot een drukklare PDF te komen. Inclusief de stapjes in Indesign die je in elk geval moet doorlopen en hoe om te gaan met afloopranden en dergelijke. Om het nog behapbaarder te maken, is er voor elk formaat boek een Indesign template beschikbaar. Zo heb je vanzelf de goede maten en afloopranden te pakken, maar moet je je foto’s en teksten er wel zelf nog in plaatsen.
Door de template en de instructievideo maakt Drukwerknodig het zo eenvoudig mogelijk voor de gebruiker, maar het laat onverlet dat je dus wel Indesign ter beschikking moet hebben en er mee moet kunnen werken. Daarmee wordt vermoedelijk een grote groep hobbyfotografen buitenspel gezet. Voor wie het wel wil proberen en toegang tot de software heeft, zal ik binnenkort een korte video opnemen waarin ik het boek samenstel en opmaak.
Levering
Op maandag plaatste ik de bestelling, de verwachte leverdatum was vrijdag. Dat werd op een haar na gehaald. Op vrijdag kwam de mail dat het boek was verzonden, op zaterdag volgde de spreekwoordelijke plof op de mat. Het lijvige boek was verpakt in een plastic folie, er omheen een foam zakje en dat weer in een kartonnen doos met voldoende loze ruimte aan de zijkanten. Beschadiging tijdens het transport is zo haast onmogelijk. Verzending is vanaf EUR 45 gratis. Je moet al een flink lijvig boek maken, wil je aan dat bedrag komen!
Doelgroep
Goed om te weten, en iets waar ik pas bij het schrijven van dit verhaal achter kwam: Drukwerknodig zit op hetzelfde adres als Fotofabriek, waarvan ik eerder al eens een fotoboek testte. In het aanbod van beide partijen zit dan ook enige overlap. En daar wordt het interessant.
Bijvoorbeeld een 90×60 afdruk op dibond kost bij Fotofabriek aardig wat meer dan bij Drukwerknodig. En voor mijn 30×30 boek met 162 pagina’s geldt dat het bij Fotofabriek liefst 173 euro zou kosten. Bij drukwerknodig net geen 50 euro. Dat zijn forse verschillen. Als het in de kwaliteit niet uitmaakt, is het worstelen met Indesign zo erg niet meer!
Wellicht zijn er enige verschillen in specificaties. De boeken bij Fotofabriek worden naar eigen zeggen deels genaaid gebonden, die bij Drukwerknodig worden verlijmd. Gek genoeg ziet het eindresultaat er exact hetzelfde uit. Een combinatie van lijm en draad. Bijvoorbeeld bij SAAL wordt echt enkel lijm gebruikt.
Ook qua papier maakt het totaal niet uit. Bij Drukwerknodig kun je verschillende diktes en soorten papier kiezen, met als dikste papier 200 grams. Bij die dikte kies je nog uit Gloss en Silk. Ik koos uiteraard de laatste. Classy als ik ben.
De papiersoorten, dikker dan 200 wordt het niet
Bij Fotofabriek is dit zelfde 200 grams papier de standaard dikte. Je kan tegen bijbetaling nog kiezen voor extra dik papier, een vlakliggende binding en dat soort zaken. Dat ontbreekt allemaal bij Drukwerknodig. Het is duidelijk gericht op een zakelijke markt waar kwantiteit een grote rol speelt en de ambitieuze fotograaf niet de hoofddoelgroep zal zijn. Reden te meer eens te kijken wat er uit komt.
Instant update: Drukwerknodig.nl reageerde desgevraagd en geeft aan dat het prijsverschil mede komt doordat een medewerker de bestanden die de Fotofabriek-software fabriceert moet omzetten naar een drukklare PDF. Drukwerknodig kent inderdaad geen software, alles moet in PDF worden aangeleverd, ook de foto’s voor dibond.
Kwaliteit
Cover
Bij het bekijken van de kaft valt meteen op dat de snijranden exact zijn zoals in de template voorgesteld. En ook de rugdikte klopt precies, want rug moest zwart zijn en achterkant wit, en de scheiding zit exact op de juiste plek. De kleuren van de cover zijn iets warmer dan ze in de pdf waren. Het zwart is mooi diep en ook de letters van de tekst die ik er op had gezet zijn iets warmer dan de kleur die mijn scherm weergaf.
Een zucht van verlichting, want ik was daar enigszins voor bevreesd. Je moet in Indesign je foto’s in AdobeRGB of sRGB plaatsen en je bestand dan met standaardinstellingen omzetten naar een PDF. Bij dat exporteren kun je allerlei instellingen voor kleurprofielen aanpassen. Dat hoefde volgens de instructie niet, maar daardoor is iets van soft proofen er dus niet bij. Dat kan in Indesign wel. Ik was er dus niet gerust op dat druk zou matchen met scherm. De dikte van de kaft is behoorlijk, maar vanwege het formaat van het boek (en dus ook de kaft) is deze nog enigszins buigbaar. Hardcover, maar geen keihardcover.
De cover, prachtig van kleur en contrast
Papier
Dan de inhoud. Hier valt op dat er een extra schutblad in het boek zit. Normaal is de binnenzijde van de kaft wit, en begin je op de eerste rechtse pagina meteen met je opmaak. Ik had die daarom bewust al leeggehouden. Verrassend genoeg komt er na de witte binnenzijde van de kaft eerst een volledig leeg wit schutblad, dan een lege rechterpagina (conform opmaak) en dan pas de echte inhoud. Dat vind ik prachtig!
Niet geheel vlak liggend, maar vanwege de dikke rug (want veel pagina’s) toch geen diepe goot
Het papier waarop de foto’s zijn gedrukt is mooi dik, heeft een aangename zijdeglans en een fijne structuur. Op sommige pagina’s zie je nog wat ‘vezelstreepjes’ lopen. Als je gewoon bladert met het boek vlakliggend, schijnen de pagina’s niet door. Hou je een opengeslagen pagina tegen het licht, zie je er heel vaag de contouren van de foto op de achterkant doorheen. Omdat ik bijna alle pagina’s hetzelfde had opgemaakt (een gecentreerde horizontale foto van 24×16 centimeter) overlappen de contouren exact en zie je dus eigenlijk niets doorschijnen. Hoewel het boek niet vlakliggend is gebonden, is de goot helemaal niet diep en mis je bij het bekijken van een spread dus nauwelijks iets van je foto.
Silk is zijdeglans, en dat zie je. Een mooie subtiele glans, en enkel tegen een lichtbron in
Druk
De kleuren van de foto’s zijn allemaal iets warmer (roder) dan ik op mijn gekalibreerde scherm zag, zowel in Photoshop als in Indesign. Bij geen enkele foto is dat erg, sommige beelden worden er zelfs mooier van. Maar als je al je foto’s zorgvuldig bewerkt hebt op een gekalibreerd scherm, moet de druk dat wel matchen. Normaliter zou je daarom een testpagina laten drukken voor je een heel boek van 162 pagina’s laat maken, zelfs als dat boek ‘slechts’ 50 euro kost. Het zou een goed idee zijn als Drukwerknodig een ICC-profiel beschikbaar stelt zodat je je foto’s in Photoshop en Indesign kan soft proofen.
De foto’s zijn allemaal een kleine fractie donkerder dan op mijn beeldscherm. Exact wat je zou verwachten omdat het scherm licht van achteren krijgt en een boek niet. Bij het grootste deel van de foto’s is het niet storend en komt het de verzadiging zelfs iets ten goede. Bij van zichzelf donkere foto’s zou ik in het vervolg een kleine oplichting toepassen voor ik ze laat afdrukken, want hier gaan sommige details en subtiele overgangen in het donker verloren. Dit is iets dat je bij elke aanbieder zult ervaren. Het is nu eenmaal een kenmerk van druk.
Kleuren en contrasten zoals bedoeld, maar iets warmer dan op mijn scherm. Deze foto was al erg warm vanwege het allereerste zonlicht op een ook nog eens geelgekleurde poes.
De contrasten van de originele foto’s blijven perfect behouden, het zwart is mooi zwart, het wit bijt niet uit. Ook lastige kleuren zoals felle zonsopkomsten zijn geen probleem. Behalve dat ze net als alle andere foto’s iets warmer zijn, gaan de subtiele overgangen niet verloren en bijt geen enkele kleur uit. Top!
Ook lastige kleuren en overgangen zijn geen probleem
De scherpte van de foto’s is echt dik in orde. Zoals altijd heb ik er flink tijd in gestoken en elke foto afzonderlijk verscherpt op het eindformaat. 30 centimeter, gedeeld door 2,54 centimeter per inch, en vermenigvuldigd met 300 pixels per inch, betekende dat elke foto op 3600 pixels is klaargezet. De spread pagina’s (45×30 of 60×30 centimeter) op 6000 pixels. Verscherpen doe ik met het beeld op 50%. Elders op mijn site en op Vimeo vind je instructie hoe dit te doen. De vacht van de dieren, de ogen, de bast van bomen, het springt allemaal van het papier. Er gaat nauwelijks scherpte verloren in de minimale structuur van het papier.
De toegepaste verscherping blijft mooi behouden, je kan de haren tellen
Ik heb de verscherping in de meeste gevallen op de hele foto toegepast, en deze niet weggepoetst in lege egale delen zoals de lucht. In gedrukte vorm zie je dat enigszins terug als een soort korrel en structuur. In foto’s waarin al wat ruis aanwezig was is dat effect wat sterker. Nergens is het storend en het geeft de foto’s wat meer ‘raw power’ maar wellicht zou ik er een volgend keer wat preciezer mee omgaan. Ook dit is iets wat je bij elke aanbieder zult ervaren. Tenzij je natuurlijk niet verscherpt, in mijn ogen een doodzonde. Daar waar ik wel de verscherping heb weggepoetst in de lucht, oogt het allemaal een stukje ‘smoother’ en gelikter.
Verscherpte egale delen krijgen een soort korrel in druk, hier overdreven aangezet
Conclusie
Al met al biedt Drukwerknodig je een behoorlijk goede prijs-kwaliteit verhouding. Hun tarieven zijn naar verhouding laag, zeker bij dikke boeken (of grote afdrukken aan de muur) is het verschil met hun zuster Fotofabriek aanzienlijk. Daar heb je natuurlijk niets aan als de kwaliteit navenant is, maar dat is dus niet het geval.
Kort de plussen en minnen:
+ prijs-kwaliteit
+ mooi papier, dik genoeg, zachte glans en lichte structuur
+ contrasten en verlopen blijven behouden, geen uitbijtende of dichtlopende delen
+ degelijke afwerking
+ snelle levering, veilig verpakt
– geen software beschikbaar, je bent dus gebonden aan Indesign
– geen ICC-profiel, je kunt niet soft proofen, foto’s worden iets te warm gedrukt
Zelf aan de slag met de boeken van Drukwerknodig.nl kan hier.
