Na heel wat jaren met plezier te hebben gewerkt met de Canon EF 17-40/4L, werd ik toch wel enthousiast van de specificaties van de nieuwe EF 16-35/4L IS. Na enig wikken en wegen heb ik besloten deze lens aan te schaffen. Hieronder volgt een review van mijn bevindingen tot nu toe, na enkele weken gebruik. Hou er hierbij rekening mee dat de voors en tegens zijn geschreven met landschapsfotografie als voornaamste gebruiksdoel.
Disclaimer: ik ben op geen enkele manier, anders dan als tevreden klant, verbonden aan Canon. Deze review is dus puur op persoonlijke titel geschreven.
Kenmerken
In vergelijking met de EF 17-40/4L is de EF 16-35/4L IS slechts iets groter (113mm om 97mm) en zwaarder (615 gram om 500 gram). De filterdraad blijft gelukkig 77mm zodat ik geen nieuw polarisatiefilter en een nieuwe adapterring voor de LEE filters hoef aan te schaffen. Mijn EF 70-200/2,8 L IS II heeft ook een diameter van 77mm en voor mij is het belangrijk dat ik filters en adapters op meerdere lenzen kan gebruiken. De minimum focusafstand blijft net als op de EF 17-40/4L staan op 28 centimeter. De maximale vergroting komt daarmee op 0.23x, een kleine vermindering vergeleken met de 17-40 (0.24x).
Een belangrijk kenmerk voor mij is de extra mm in het groothoekbereik. 17mm op fullframe is prachtig voor landschapsfotografie, maar soms is het prettig nog iets wijder te kunnen en een voorgrondobject nog wat prominenter in beeld te brengen. Het verschil tussen 16mm en 17mm is dan groter dan je zou denken! Ook in kleine ruimtes komt de extra mm goed van pas. De keerzijde is dat aan de ‘lange’ kant maar liefst 5mm worden ingeleverd. Het ‘gat’ met mijn EF 70-200/2,8 L IS II wordt zo wel wat groter (ik heb geen 24-70 of 24-105). In de meeste gevallen is het gat te overbruggen met de befaamde ‘footzoom’ (lopen!), maar recentelijk op een berg met steile afgronden aan beide kanten was die optie niet aan te raden. Dan is croppen een veiliger optie en zeker met de vele megapixels die we tegenwoordig ter beschikking hebben is dat geen enkel probleem.
De lens is voorzien van het nieuwe type beeldstabilisatie (IS). Canon geeft aan dat deze tot 4 stops ondersteuning geeft waardoor tot 1/15de seconde uit de hand gewerkt moet kunnen worden. Nu fotografeer ik zelf eigenlijk altijd vanaf statief (landschappen!), maar de keren dat ik deze lens bij weinig licht uit de hand gebruik (op reis?) zal ik de 4-stops IS zeker gaan waarderen. Voor mij was het echter geen vereiste, op statief gaat de IS standaard uit.
De EF 16-35/4L IS naast kleine broertje EF 17-40/4L
Scherpte
Eerste tests op het internet toonden aan dat de scherpte van deze zoom ongeëvenaard zou zijn voor Canon begrippen. Ik kan dat alleen maar beamen. Ik neem geen foto’s van bakstenen muren, tuur geen uren naar 100% crops op mijn scherm en vergelijk geen losse pixels. Maar als ik mijn landschapsbeelden in Lightroom op 100% bekijk zie ik een flinke verbetering ten opzichte van de EF 17-40/4L en dan vooral in de hoeken. Deze lens is ontworpen voor een fullframe camera en dat is te merken. Bij oudere lenzen werd de zwakte (meestal scherpte in de hoeken) genadeloos blootgelegd op fullframe camera’s. Van die onscherpte is niets meer over. Zelfs wijd open op F4 is de scherpte dik in orde en bij F8 en F11 is deze fantastisch.
Nadeel hiervan, met een knipoog, is dat de verscherpingsmethodiek die ik in Photoshop op mijn beelden toepas herzien moet worden. De beelden die met de EF 16-35/4L IS zijn gemaakt hebben simpelweg veel minder verscherping nodig.
Vergelijken met de EF 16-35/2,8L II kan ik niet aangezien ik deze nooit heb gebruikt. Andere vergelijkende tests wijzen echter uit dat ook hier de winst glansrijk naar de nieuwe EF 16-35/4L IS gaat.
Overigen
De EF 16-35/4L IS levert beelden die mooi van kleur zijn en een prettig contrast hebben, ook wanneer tegen het licht in gefotografeerd wordt. Waar zoomlenzen doorgaans behoorlijk gevoelig kunnen zijn voor flare, is deze lens dat absoluut niet. Zelfs met de opkomende zon direct in beeld hoefde ik maar twee kleine lichtvlekjes weg te poetsen. Het maken van extra beelden waarop de zon wordt geblokt door mijn vingers (om deze later in Photoshop samen te voegen) lijkt hiermee verleden tijd. Wat ook heel fijn is: de wijze waarop de opkomende zon in beeld verschijnt. Omdat de lens voorzien is van 9 diafragmabladen, krijgt de zon liefst 18 stralen mee en deze zijn ook nog eens mooi afgetekend en lang van vorm. Niet voor iedereen belangrijk, maar voor landschapsfotografen een aardig extraatje. Chromatische aberratie is tot een minimum beperkt, zelfs bij gebruik van (meerdere) filters voor de lens. Lightroom verwijdert deze met een enkele muisklik zoals dat bij andere lenzen ook het geval is.
Iets over de bouw van de lens. Net als andere L lenzen is de EF 16-35/4 L IS degelijk gebouwd en voorzien van gedeeltelijke weather-sealing. De zonnekap is van het nieuwe type, wat betekent dat je een klein knopje indrukt alvorens je de zonnekap kan losdraaien. Je zult deze dus niet zo eenvoudig kunnen verliezen. Hetzelfde geldt voor de lensdop, die is uitgerust met het nieuwe ‘knijpsysteem’. Wat ik zelf verder erg prettig vind is dat het lijkt alsof de schroefdraad is veranderd. Op de EF 17-40/4L had ik vaak moeite een (dun) polarisatiefilter of de adapter van de LEE set op te schroeven. Het kostte meestal enkele pogingen voordat de schroefdraad ‘pakte’. Op de EF 16-35/4L IS is dat geen enkel probleem meer en gaat het opschroeven meteen goed.
De autofocus werkt snel en geruisloos. Omdat de scherptediepte al snel behoorlijk groot is bij gebruik van een groothoeklens zul je het niet meteen merken als de autofocus er net naast zit. Zelf gebruik ik de lens doorgaans in MF en dus kan ik hier weinig zinnigs over zeggen. Voor mij is het ook niet het belangrijkste element aan deze lens.
Dan de prijs. De EF 16-35/4L IS is een stuk duurder dan de EF 17-40/4L. Waarschijnlijk zal de prijs nog wel gaan zakken, de EF 17-40/4L was bij introductie ook fors duurder dan nu het geval is. De prijsstijging is voor een groot deel op het conto van de toevoeging van IS te schrijven. Voor fotografen met een krapper budget zou ik dan ook nog steeds de EF 17-40/4L aanraden. Op alle fronten (iets) minder dan de EF 16-35/4L IS, maar nog steeds een prachtige L lens, en eentje met een geweldige prijs-kwaliteitverhouding!
De EF16-35/4L IS is nog wel altijd goedkoper dan de 16-35/2.8L II. Deze laatste lens is lichtsterker, maar onbeert de IS. Lichtsterkte kan handig zijn in de astrofotografie, maar door het opschroeven van de ISO kan dit probleem worden getackelt. Resteert eigenlijk alleen de reportagefotografie waarvoor de EF 16-35/2,8L II mijn eerste keus zou zijn.
Vol tegen de zon in: geen flare en een prachtig afgetekende zonnester!
Verbeterpunten
Tot nu toe heb ik geen negatieve punten kunnen ontdekken aan deze lens. Als ik iets moet noemen, zou de scherpstelring iets stroever mogen draaien. Ik fotografeer mijn landschappen altijd in MF en stel de lens handmatig in op de hyperfocale afstand voor maximale scherptediepte. Bij het verstellen van statief of balhoofd kan het gebeuren dat de scherpstelring bij kleine aanraking verdraait. Een kwestie van voor elke opname nog even voor de zekerheid de scherpstelling controleren, sowieso een van de (vele) dingen die ik mezelf heb aangeleerd in de landschapsfotografie.
Conclusie
Canon heeft zichzelf overtroffen met deze groothoekzoom, simpelweg de beste groothoekzoom die ze ooit hebben gemaakt. De scherpte, het contrast en de kleuren van de foto’s die met deze lens worden gemaakt zijn perfect. Van flare is nauwelijks sprake, zonnesterren zijn prachtig en voor wie het nodig heeft is er IS. De lens is degelijk, klein en licht en heeft een gangbare filtermaat van 77mm. Voor wie op zoek is naar de ideale groothoekzoom voor op een fullframe camera (op een cropcamera van Canon is het een 26-56mm lens, niet bepaald genoeg groothoek) is deze lens het enig juiste antwoord. Wie echter de prijs aan de hoge kant vindt, kan zich absoluut geen buil vallen aan de EF 17-40/4L. Het zou zomaar kunnen dat er daarvan binnenkort een boel in de aanbieding komen.
Zie de nieuwe EF 16-35/4L IS als een nieuwe en frisse topclub, de ‘oude’ EF 16-35/2,8L II als de kapitaalkrachtige maar traditionele, ouderwetse topclub en de EF 17-40/4L als een constante en sympathieke subtopper die niet misstaat in de Europe-League.
Wie meer reviews wil lezen (Engelstalig en Duitstalig) kan hier terecht:
* http://www.alexnail.com/blog/reviews/review-canon-16-35-f4l-is-vs-16-35-f2-8l-ii/
* http://www.kenrockwell.com/canon/lenses/16-35mm-is.htm
* http://www.the-digital-picture.com/Reviews/Canon-EF-16-35mm-f-4-L-IS-USM-Lens.aspx
* http://www.lensrentals.com/blog/2014/07/of-course-we-took-one-apart
* http://www.naturfotocamp.de/?a=blog&id=3886
